القای تجربی سندرم تخمدان پلی کیستیک در موش های صحرایی ماده ی بالغ و درمان آن با دانه ی گرده

سندرم تخمدان پلی کیستیک (poly cyctic ovary syndrome) (pcos)، علت اصلی ناباروری ناشی از فقدان تخمک گذاری می باشد. از مهمترین علایم آن، اختلالات تخمک گذاری، افزایش آندروژن و مقاومت به انسولین می باشد. در این مطالعه، القاء سندرم تخمدان پلی کیستیک در موش های ماده بالغ صورت گرفت و اثر دانه ی گرده بر فولیکول های تخمدان بررسی شد. گرده ی زنبور عسل به عنوان یک عامل دارای عملکرد ضد تومور و تحریک ایمنی در پزشکی و بر روی سلامتی انسان شناخته شده است. گرده ها، دارای ترکیبات فنولی هستند که خاصیت آنتی اکسیدانی آن ها در به دام انداختن رادیکال های آزاد می باشد. این ویژگی ها به نظر می رسد در پیشگیری از بیماری های مختلف از قبیل سرطان، بیماری های قلبی و عروقی و دیابت مفید باشند. در این تحقیق از 32 سر موش صحرایی ماده بالغ استفاده شد که به 4 گروه تقسیم شدند.1-گروه کنترل که به این گروه 4/0 سی سی روغن کنجد (sesame oil) تزریق شد،2- گروه پلی کیستیک که برای القاء تجربیpco در این دسته از موش ها هورمون استرادیول والرات که به صورت محلول روغنی می باشد به مقدار 4/0 سی سی تزریق شد.3- گروه pco درمان شده که در این گروه علاوه بر القاء pco، گرده به صورت محلول در آب مقطر با دوز mg/kg/bw/day 150 به صورت گاواژ به موش ها داده شد.4- گروه تیمار با گرده، که در این گروه، موش ها گرده را با دوز mg/kg/bw/day150 به صورت گاواژ دریافت نمودند. در مرحله بعد، پس از گذشت 9 هفته (63 روز)، تمام حیوانات آسان کشی شده و پس از تشریح، شاخ رحم و تخمدان آن ها جدا شده و در محلول فیکساتیو فرمالین 10% قرار گرفته و از تخمدان تمامی حیوانات برش های سریالی به ضخامت 5 میکرومتر تهیه شد و این نمونه ها در نهایت توسط رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین رنگ آمیزی شدند. همچنین به هنگام تشریح، خون حیوان از قلبشان گرفته و هورمون های استروژن، پروژسترون و تستوسترون مورد سنجش قرار گرفت. نتایج حاصل از این تحقیق، نشان داد که فولیکول های آترتیک در گروه pco، نسبت به گروه کنترل، افزایش معنی دار و تعداد جسم زرد کاهش معنی داری یافته است. همچنین میزان هورمون استروژن و تستوسترون افزایش معنی دار و هورمون پروژسترون کاهش معنی داری یافته است. در گروه pco، در مقایسه با کنترل ضخامت همبند آندومتر کاهش، اما ضخامت بافت پوششی آندومتر افزایش معنی داری یافته است. استفاده از دانه ی گرده در گروه pco موجب افزایش معنی داری در تعداد فولیکول های گراف و جسم زرد و کاهش معنی دار در فولیکول های آترتیک شد. همچنین بصورت معنی داری سطح هورمون پروژسترون نسبت به گروه pco افزایش و سطح هورمون های تستوسترون و استروژن کاهش یافت و ضخامت بافت پوششی آندومتر نسبت به گروه pcos کاهش و ضخامت همبند آندومتر افزایش معنی داری یافت.